ஆத்மாவைத் தேடி....21

ஆன்மீகத்தின் அடுத்த கட்டத்தை நோக்கி....


21. நிழல் காட்டிய ஒளி

சகோதரி நிவேதிதா தொடர்ந்து பேசலானார்:

"இந்த பிராணன், உயிர்க்காற்று தான் பிரதானமாக இருந்து கொண்டு தானே அபானன், சமானன், வியானன், உதானன் என்று வேறு வேறு பெயர்களில் வேறு வேறு செயல்களில் ஈடுபடுகிறதாம். பார்ப்பதும், கேட்பதும், பேசுவதும் பிராணன் கொடுக்கும் சக்தியாலே தான்.

"'சித்த வைத்தியம்' தலைப்பில் பேசவிருக்கும் வைத்தியநாதன் அவர்கள் இந்த பிராணனைப் பற்றி விவரமாகப் பேசுவதாகச் சொல்லியிருக்கிறார். ஆகவே இது பற்றிமேலோட்டமாக நான் சொல்ல நினைக்கிறேன்.

இறைவன் பிரபஞ்சத்தைத் தோற்றுவித்த பொழுதே, பிராணசக்தியும், அந்த பிரபஞ்சத் தோற்றத்துடனேயே ஓர் அம்சமாகத் தோன்றிவிட்டது. ஆக, வெளியெங்கணும் இந்தப் பிராணன் வியாபித்திருக்கிறது.

"பூரிதி வை ப்ராண: புவ இத்யபான: ஸூவரிதி வ்யான: மஹ இத்யன்னம் அன்னேன வாவ ஸர்வே ப்ராணா மஹீயந்தே"
--என்று யஜூர்வேதம் சார்ந்த தைத்திரீய உபநிஷதில் சொல்லப் பட்டிருக்கிறது.

.இயக்க சக்திக்கு காரணமான பிராணன் உட்கொள்ளும் உணவினால் தான் இயங்குகிறது என்று சொல்கிறது. அதாவது உட்கொள்ளும் உணவே, உடல்இயக்கத்திற்கு சக்தியளித்து பிராணனை நிலைபெறச் செய்கிறது என்று அர்த்தம். ஆதலால் உண்ணும் உணவு தெய்வீகமானது. பிறருக்கு உபசரித்து உணவிடுதலும் தெய்வீகமான செயல். உடல் உழைப்புக்கேற்பவும், ஏற்கும் அளவும் அளவோடு சாப்பிட்டு அதையே அமுதமாக பாவிக்கவும் வேண்டியிருப்பதால், அது மருந்து போன்றதும் கூட.

"ஊர்த்வம் ப்ராணமுன்னயதி அபானம் ப்ரத்யகஸ்யதி மத்யே வாமனமாஸீனம் விச்வே தேவா உபாஸதே"
--என்று கட உபநிஷதம் சொல்கிறது. கடர் என்னும் முனிவர் இதை அருளியதால், அவர் பெயர் கொண்டு அழைக்கப்படும் இதுவும் யஜூர்வேதம் சார்ந்த உபநிஷதம் தான்.

"உடம்பின் நடுவில் ஜீவன் உள்ளது. இந்த ஜீவன் தான் பிராணனை மேலேயும், அபானனை கீழேயும் செலுத்துகின்றது. அவயவங்கள் அத்தனையும் ஜீவனையே சார்ந்து இருக்கின்றன".

பிராணனுக்கு அடுத்து ஜீவன்.

"ஓ! இந்த ஜீவன் தான் உயிர் போலிருக்கிறது!

"புரிவது போலிருக்கிறது; ஒவ்வொன்றாகப் பார்க்கலாம்.


"நமது செயல்பாடுகளை இரண்டாகப் பிரிக்கலாம்; உடல், மனம் என்று.
இந்த இரண்டு செயல்பாட்டிற்கும், இரண்டும் சேர்ந்த செயல்பாட்டிற்கும் சக்தி அளிப்பது பிராணனே. இதையே இன்னொரு விதத்திலும் சொல்லலாம். பிராண சக்தியை உடலும், மனமும் தமது தனித்தனி செயல்பாட்டுக்கும், சேர்ந்த செயல்பாட்டிற்கும் உபயோகப்படுத்திக் கொள்கின்றன என்று. அந்தப் பிராணன் இல்லையென்றால் எதுவும் லபிக்காதென்று, உடலும், மனமும் தங்கள் செயல்பாட்டிற்கு பிராணசக்தியையே சார்ந்து இருக்கின்றன.


"மனம் ஓர் அரூப 'வஸ்து'. சரியாகச் சொல்ல வேண்டுமானால், ஓர் அபூர்வ 'வஸ்து'. ஒரு நொடியில் ஓராயிரம் எண்ணங்களை எழுதியும் அழித்தும் அலைமோதவிடும் அபூர்வ படைப்பு. அனுபவங்கள், அபிலாஷைகள், பரிவு, பாசம் என்று ஏகப்பட்ட வலைகளை தனக்குத்தானே சுற்றிக்கொண்டாலும் துடிதுடிப்பான ஒன்று அது.. நினைத்ததை நிறைவேற்றத் துடிக்கும் இதற்குக் கிடைத்த இயங்கு பொருளே உடல்..... மனம், உடல் இந்த இரண்டையும் உருவாக்கியதும் பிராணன் தான்; அவற்றை இயக்குவதும் அதுவே.

.
"ஆத்மன ஏஷ ப்ராணோ ஜாயதே; யதைஷா புருஷே சாயா ஏதஸ்மின் ஏததாததம் மனோக்ருதேனாயாதி அஸ்மின் சரீரே"
--என்று அதர்வண வேதத்து பிரச்ன உபநிஷதம் கூறுகிறது.


"இந்த இடத்தில் ஒன்றைச் சொல்ல வேண்டும்.


"ஆதமாவும், பிராணனும் மனிதனும் அவனது நிழலும் போல என்று சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. ஆத்மாவின் நிழலே பிராணன் என்றால், ஆத்மா?.. கிட்டதட்ட நெருங்கி வந்து விட்டது போல் தோன்றுகிறது; ஆனால் தட்டுப்படவில்லை. தொடர்ந்து தேடுவோம்.


"பிராணசக்தி இருப்பதால் உடலுக்கும் மனத்திற்கும் இயக்கம் இருக்கிறது. அது இல்லையேல் எதுவும் இல்லை. ரொம்ப சரி.


"ஒரு பொருளின் மீது வெளிச்சம் பட்டால், ஒரு நாணயத்தின் இன்னொரு பக்கமாக, வெளிச்சம் படாத பகுதிதான் நிழலாக நீள்கிறது; நிழல் இருப்பின் வெளிச்சம் இன்னொரு பக்கம் என்பது நிச்சயம். அப்படிப்பட்ட நிச்சயமான ஒன்றாய்த்தான்--- பிராணனும், அதன் இயக்கமான பிராணசக்தியும் இருக்கையில், ஆத்மாவும் இருக்கிறது என்பதை அனுமானித்துக் கொள்ளலாம். ஒளியான ஆத்மா இருப்பதை, பிராணனான நிழல் இருப்பதின் மூலமாகவும், பிராணன் இருப்பதை அதன் சக்தி இயக்கமான உடலியக்கம் இருப்பதின் மூலமாகவும் தெரிந்து கொள்ளலாம். உடல், மனம் இயக்கம் இல்லையா, பிராணன் இல்லை; பிராணன் இல்லையெனில், ஆத்மாவும் இல்லை என்பதே மறுதலைப் பாடம்.


"உடல், மன இயக்கம் இருக்கையில் இந்த சகலமும் இருக்கின்றன என்பது புறப்புலன்களுக்கு தட்டுப்படாத பார்வை. வெளிப்புலன்களுக்குத் தட்டுப் படாததாலேயே, அவை இல்லை என்றும் அர்த்தம் இல்லை. உள்நோக்கி செலுத்திய தீட்சண்ய உணர்வின் மூலம் அவை தட்டுப்பட்டவர்கள் இருக்கிறார்கள். ஆக, அவை தட்டுப்படாததற்குக்காரணம், அகவயப்பார்வை இன்மையே".

அந்த அவையே ஒட்டு மொத்த ஈடுபாட்டுடன், சங்கீத அலைபோல் அந்த ஹால் முழுக்க நிறைந்திருந்த நிவேதாவின் பேச்சொலியில் கட்டுண்டு கிடந்தது.
(தேடல் தொடரும்)