பாரதியார் கதை --9

                                                       அத்தியாயம்--9


1906  கல்கத்தா காங்கிரஸில் மிதவாத--தீவிரவாத கருத்து மோதல் வெளிப்படையாகவே தெரிந்தது.    1886-ல் இதே கல்கத்தாவில்  கூடிய இரண்டாவது காங்கிரஸ் மாநாட்டிற்கு தலைமை தாங்கிய தாதாபாய் நெளரோஜியே 1906 காங்கிரஸூக்கும் தலைமை தாங்கினார்.

ஒவ்வொரு மாநாட்டிற்கும் அரைத்த மாவையே அரைக்கும் போக்கு மாறவில்லை எனில் காங்கிரஸின் தீவிரவாதிகளின் கை ஓங்கும் என்ற நிலையில் மாநாட்டிற்குத் தலைமை  தாங்கிய  மிதவாதி தாதாபாய்ஜியே நாட்டிற்கு  'சுயராஜ்யம் வேண்டும்'  என்ற தீர்மானத்தை  முன் மொழிந்து தீர்மானம் ஏகோபித்த ஆதரவுடன்  நிறைவேறியது.

அந்த கல்கத்தா மாநாடு பாரதியாரின் உணர்வுகளின் போக்குக்கு பெரும் வடிகாலாய் அமைந்து அவர் வாழ்க்கையிலும் 'அடுத்துச் செய்ய வேண்டியது என்ன?' என்பதற்கு வழிகாட்டுவதாய் அமைந்தது.  'சுயராஜ்யம் எமது பிறப்புரிமை; அதனை  அடைந்தே தீருவோம்' என்று கல்கத்தா காங்கிரஸில்  கர்ஜித்த பாலகங்காதர திலகரின் வீராவேச உரைகள் பாரதியாரை வழி நடத்துவதற்கான பாதையைப் போட்டது.   மனசுக்குள் உருவாகிய நிறைய வேலை திட்டங்களுடன்  உற்சாகமாய் சென்னைக்குத் திரும்பினார் பாரதி.

பாரதிக்குத் தெளிவாகத் தெரிந்தது.   ஜி.எஸ்.அய்யரின்  'சுதேசமித்திரன்'  புத்தம் புதிதாய் பூத்திருக்கும் தனது திலகர் வழி புரட்சிகர இலட்சியவாத கருத்துக்களை பதிப்பிப்பதற்குத் தாங்காது என்று தெரிந்தது. 'மித்திரன்' அந்நாளைய வெகுஜன  பத்திரிகையாக உலா வந்தது.  அதன் வாசகர்கள் மிதவாத--தீவிரவாத இரண்டும்  கலந்த ஆசாமிகள்.   பத்திரிகை என்று வரும் பொழுது பத்திரிகை அதிபர்  சில ரிஸ்குகளை எடுத்தாலும் வாசகர்களின் மனோபாவத்திற்கு ஏற்ப பத்திரிகை இல்லை எனில், பத்திரிகையின்  சர்குலேஷனுக்கு ஆபத்து ஏற்படலாம்.  அந்த விதத்தில் அய்யரை பலிகடா ஆக்குவதில் பாரதிக்கு விருப்பமில்லை.    மாதர் முன்னேற்றப்  பத்திரிகை மாதிரி தோற்றமளிக்கும் 'சர்க்கரவர்த்தினி'யும் சரிப்பட்டு வராது.  ஆங்கில மொழியில் வெளிவந்த முழு அரசியல் பத்திரிகைகளுக்கு ஈடாக தமிழிலும் ஒன்று வேண்டும் என்று பாரதியார் துடிதுடியாய் துடித்தார்.  ஆயிரம் கோட்டைகள் கட்டலாமே தவிர புதிதாய் ஒரு  பத்திரிகை ஆரம்பிப்பது என்பது பாரதியின் சக்திக்கு மீறிய செயல்.  பத்திரிகை என்பது முற்றிலும் பாரதியின்  நிலைமைக்குக் கொஞ்சமும் சம்பந்தமில்லாத பொருளாதாரம் சம்பந்தப்பட்ட விஷயம்.   இந்த நிலையில் என்ன செய்வது என்று அவர் யோசித்த பொழுது தான் ஆபத்பாந்தவனாய் அனாதரட்சகனாய் மண்டயம் திருமலாச்சாரியார், 'நானிருக்கக் கவலையேன்?' என்று பாரதிக்குத் துணையாய் வந்தார்.

மண்டயம் திருமலாச்சாரியாருக்கு தேசப்பற்று இருந்தது.  புரட்சிகர சிந்தனைகள் இருந்தது.  வேண்டிய அளவு செல்வமும் இருந்தது.  பாரதி மேல் அளப்பரிய பக்தியும்  தேசவிடுதலைக்கு தன் அளவில் ஏதாவது செய்தாக வேண்டும் என்ற வேகமும் இருந்தது.  இத்தனையும் திருமலாச்சாரியாரிடம் கூடி வந்து இருக்கையில்  தமிழுக்கென்று ஒரு முழு அரசியல் பத்திரிகை ஆரம்பிப்பதில் தடையென்ன இருந்து விடப் போகிறது?...


ஒரு சுபயோக சுபதினத்தில்  இந்திய சுதந்திர வேள்வியை வளர்ப்பதற்காக 'இந்தியா'  பத்திரிகை ஜனனம் நிகழ்ந்தது.  9-5-1906  அன்று இந்திய தேசத்தின்  பெயரிலேயே 'இந்தியா'  குழந்தை  பிறந்தது.  பத்திரிகையின் ஆசிரியர் பாரதியார் தான்  என்றாலும் மண்டயம் திருமலாச் சாரியாரின் உறவினரான  சீனிவாசன் என்பவர் பெயர் ஆசிரியராகக் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது.  எல்லாம் காரணமாகத் தான்.  எல்லா அடக்குமுறைகளையும் எதிர்பார்த்தே திருமலாச்சாரியார் பத்திரிகையின் வெளியீட்டைத் தீர்மானித்திருந்தார்.  எந்த இக்கட்டிலும் பாரதியார் சிக்காமல் தப்பித்து விட வேண்டும் என்பதற்கான எல்லா யோசனைகளும் மேற்கொள்ளப்பட்டிருந்தன.

பாரதி  கையை வைத்தால் எதுவும் தவறாகப்  போனதில்லை.  இதழியலில் பல புதுமைகளைப்  புகுத்தியவர் அவர்.   அது வரை வாரப்பத்திரிகை அளவில் இருந்த  வழக்கத்தை  மாற்றி 'இந்தியா' பத்திரிகையை முழு செய்தித்தாள் அளவில் கொண்டு வந்தார்.  பத்திரிகை வெளிவரும் நாளைக் குறிப்பிட  ஆண்டு, மாதம், நாள் இவற்றை தமிழில் குறிப்பிட்டார்.  பக்க எண்களையும் தமிழில் குறித்தார்.  தமிழ் இதழியலில் இந்தப் புரட்சியை முதன்  முதல் செய்தவர் பாரதியாரே.

பத்திரிகை சந்தா கட்டணத்திலும் உலகிலேயே இல்லாத அளவுக்கு ஒரு புரட்சியைச் செய்தவர் பாரதி.

ரூ.200/-க்கு குறைவாக மாத வருமானம் உள்ளோருக்கு ஆண்டு சந்தா ரூ.3/-
ரூ.200/-க்கு அதிகமாக மாத வருமானம் உள்ளோருக்கு ஆண்டு சந்தா  ரூ.10/-
ஜமீன் தார்கள், பிரபுக்கள் போன்ற வசதி  படைத்தோருக்கு  ஆ.சந்தா ரூ.30/-

பாரதியார் எந்தவிதமான ஆதாரத்தை சமர்பிக்கச் சொல்லி இப்படியான புதுமையான சந்தா முறையைப் நடைமுறைப் படுத்தினார் என்று தெரியவில்லை. இருந்தாலும் இதழியல் துறையில் பாரதிக்கு முன்னாலும் சரி, பின்னாலும் சரி, பத்திரிகை சந்தா விஷயத்தில் இப்படி ஒரு  முறையைக் கைக்கொண்டவர் வேறு யாருமில்லை என்ற பெருமை பாரதிக்குச் சொந்தமாகிறது.

இந்தியா இதழ் வார ஏடாக சனிக்கிழமை தோறும் வெளிவந்தது.  16 பக்கங்கள்.  பத்திரிகையின் குறிக்கோள்  'சுதந்திரம், சமத்துவம், சகோதரத்துவம்' என்று பிரகடனப்படுத்தியிருந்தார் பாரதியார்.  பிரஞ்சு  புரட்சி உலகத்திற்கு வழங்கிய  மனித குலத்திற்கான மூன்று வார்த்தை மந்திரங்கள் இந்தியா பத்திரிகையின் குறிக்கோளாக முழங்கப் பட்டது.

தமிழ் இதழியல் துறையில் அரசியல் கார்டூன் (கருத்துப்படம்) போடுவதை முதன் முதலாக அறிமுகப்படுத்தியவர் பாரதியாரே.  'இந்தியா' பத்திரிகையின் முதல் பக்கத்தில்  கருத்துப்படம்  பிரசுரித்து அவர் ஆரம்பித்து வைத்த முறை  இன்றும் தொடர்கிறது.  செய்திகளுக்குத்  துணைத் தலைப்புகள் கொடுத்து அந்த துணைத்தலைப்பினை செய்திகளிலிருந்து  பிரித்துக் காட்டும்படி ஃபாண்ட் (Font) சைஸ் மாற்றி வெளியிட்டிருக்கிறார்.

பத்திரிகையில் எழுதும் சில விஷயங்களை எழுதியது தான் தான் என்று  காட்டிக் கொள்ளாமலிருக்க வேண்டிய நிர்பந்தம்  பாரதிக்கு பல காலங்களிலும் ஒரு சுமையாகவே இருந்திருக்கிறது.  வேதாந்தி, ராமதாஸன், தேசாபிமானி, காளிதாசன், ஷெல்லிதாசன்,  சக்திதாசன், சாவித்திரி என்ற புனைப்பெயர்களில் ஒளிந்து கொண்டு  எழுதும் நிர்பந்தமும் அவருக்கு ஏற்பட்டிருக்கிறது.  அது தவிர அன்பின் அடிப்படையில் தன்  மனைவி செல்லம்மாள் பெயரிலும் பாரதி எழுதியிருக்கிறார்.  பாரதியாரின் இந்த  பாதிப்பில்  வ.வே.சு. ஐயர், மீனாட்சியம்மாளாகவும்,  நீலகண்ட  பிரம்மச்சாரி, கமலநாயகியாகவும்  மாறியிருக்கின்றனர்.  பாரதி ஆரம்பித்து வைத்த  மனைவி பெயரில் எழுதுவது சுஜாதா வரை  தொடர்ந்திருப்பதும் ஒரு வரலாறு தான்.


(வளரும்)


படங்கள் உதவியோருக்கு நன்றி.