ஆத்மாவைத் தேடி....13

ஆன்மீகத்தின் அடுத்த கட்டத்தை நோக்கி....

13. சீவனாரும் சிவனாரும்

'உப' என்றால் அருகே என்று பொருள். குருகுலவாசத்தில், குரு தனது சீடர்களை அருகே அமர்த்தி உபதேசிப்பதே வழக்கம். குரு வாய்மொழியாகச் சொல்பனவற்றைக் கேட்டுப் புரிந்து கொள்வதான பயிற்சிக்களம் அது. சீடர்களும் குருவின் ஆசார அனுஷ்டான நியமங்களுக்கான பணிவிடைகளைச் செய்து, ஒழிந்த நேரத்தில் இந்தக்கல்வி கேட்டனர். அருகே அமர்த்திச் உபதேசித்ததினால், 'உபநிஷத்துக்கள்' என்று வழங்கப்பட்டன.


முதலில் மூலாதாரமான படைத்தவன், அடுத்து படைத்தவனிலிருந்து வெளிப்பட்ட இந்தப் பிரபஞ்சம், அதற்கடுத்து உயிர் சுமந்து உலவும் அறிவுலக பிரஜைகளான மனிதர்--இந்த மூன்றையும், இந்த மூன்றிற்கானத் தொடர்புகளையும் உபநிஷத்துக்கள் அலசுகின்றன. ஒன்றை அடிக்கோடிட்டுச் சொல்ல வேண்டும். அதை எந்நேரத்தும் மறந்துவிடலாகாது. பல்லாயிரம் நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னால் சொல்லப்பட்ட இவை, அந்தப் பழைமையான காலத்து வளர்ச்சிக்கேற்பனவான உண்மைகளைச்சுமந்து கொண்டிருக்கின்றன என்பதை மறந்துவிடலாகாது.


வெளிச்சம் கிஞ்சித்தும் இல்லாத கும்மிருட்டில் நின்று கொண்டு, கைக்கு தட்டுப்பட்டதைத் தொட்டுத் தடவி, இது-இன்னது-என்று முயற்சித்து சொன்னது, பல்லாயிரம்ஆண்டுகளுக்குப் பின்னால்,-- இந்தப் பல்லாயிரம் ஆண்டுகால வளர்ச்சிக்குப் பின்னால்--அப்பொழுது சொன்னது சரி என்று நிரூபிக்கப்படுகிறதென்றால், இன்றைய இத்தனை நூற்றுக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு பின்னான இந்த வளர்ச்சியை, அன்றே அந்தத் தவச் செல்வர்கள் தமது ஞானதிருஷ்டியில் கண்டுவிட்டார்கள் என்பதே நம்மை பேராச்சரியத்தில் மூழ்க வைக்கும் உண்மை. இது அவர்களின் தவத்தினால், மனத்தை ஒருமுகப்படுத்தி அயராது சிந்தனை வயப்பட்டதினால், கிடைத்த செல்வம் என்பதை மறக்கலாகாது.


அத: ஸமுத்ரா கிரயச்ச ஸர்வே: ஸ்மாத்
ஸ்யந்தந்தே ஸிந்தவ: ஸர்வரூபா
அதச்ச ஸ்ர்வா ஓஷதயோ ரஸச்ச
யேனைஷ பூதைஸ்திஷ்ட்டதே ஹயந்தராத்மா

-- இது முண்டக உபநிஷத்தில் வரும் ஒரு ஸ்லோகம்.


சமுத்ரம், மலைகள் ஆகிய எல்லாவற்றின் தோற்றம் அவரிடமிருந்தே; பல்வேறு நதிகள், செடிகொடிகள் அனைத்தும் அவரிடமிருந்தே வெளிப்பட்டன. மொத்தத்தில்அனைத்து இயற்கை சக்திகளாலும் சூழப்பட்டதே அந்தராத்மா. இதற்கு அர்த்தம், இறைவனிடமிருந்து வெளிப்பட்ட பஞ்சபூதங்களின் வெவ்வேறு தோற்றங்களே,இந்த இயற்கை தந்திடும் வளம்; மனிதனின் உடம்பும் பஞ்சபூதங்களின் தொகுதியே. இறைவன் இந்த உடனினுள் ஆத்மாவாக இருந்து கொண்டு அருள் பாலிக்கிறான்.


இன்னொரு ஸ்லோகம், இறைவன் தான் அனைத்திற்கும் மூலமாக இருக்கிறார் என்கிறது. என்றென்றும் அழிவில்லாத பிரம்மமாய் இருப்பவரும் அவரே. இதயத்தில் வாசம் செய்யும் அவரை அறிந்து கொள்பவன் அனைத்து அறியாமைகளிலிருந்தும் விடுபடுகிறான் என்கிறது.


புருஷ ஏவேதம் விச்வம் கர்ம தபோ ப்ரஹ்ம பராம்ருதம்
ஏதத்யோ வேத நிஹிதம் குஹாயாம்
ஸோ வித்யா க்ரந்திம் விகிரதீஹ ஸோம்ய

--இதுவும் முண்டக உபநிஷத்து ஸ்லோகம் தான்.

'முண்ட' என்றால் களைதல், நீக்குதல் என்று பொருள். அறியாமை இருளை நீக்கி, உண்மைக்கான வெளிச்சத்தை வாரி இறைக்கிறது இந்த உபநிஷதம்.

ஆக்கப்பட்ட பொருள்கள் அனைத்தும் இறைவனிடமிருந்தே வெளிப் போந்தவை; இறுதியில் அவை அனைத்தும், கடலைச் சேரும் நதிபோல இறைவனையேச் சேர்ந்து, மீண்டும் வெளிப்படும் என்பது தான் தத்துவ நெறி.

ஒடுக்கத்திலிருந்து விடுபட்ட படைப்பு, படைப்பு நிலையை பூர்த்தி செய்தபின்,
மீண்டும் ஒடுக்கத்தினிடையே ஒடுங்கும். இது ஒரு பிரதட்சண நிலை.

"சீவன் என்ன சிவனார் என்ன வேறில்லை
சீவனார் சிவனாரை அறிகிலர்
சீவனார் சிவனாரை அறிந்த பின்
சீவனார் சிவனா யிட்டிருப்பரே"
---திருமூலர்

யோகி குமாரஸ்வாமி சுவாரஸ்யத்துடன் மேலும் தொடர கையில் வைத்திருந்த கத்தை காகிதத் தாள்களின் அடுத்த பக்கத்தைத் திருப்பினார்.

(தேடல் தொடரும்)