வாழ்க்கை அழைக்கிறது

         ஒரு வாழ்வியல் தொடர்


முந்தைய  பகுதி:   http://jeeveesblog.blogspot.in/2017/07/blog-post_21.html

பகுதி--2

நந்தகோபாலுக்கு போன ஆண்டு தான் கல்யாணம் ஆயிற்று. முப்பது வயது வரைக் காத்திருந்து பிறகு செய்து கொண்டத் திருமணம். அதற்குள் குழந்தைக்கு அவர் அவசரப்படவில்லை போலிருக்கிறது. அவரே ஒரு குழந்தை என்பது வேறு விஷயம்.

சொந்தத்தில் ஒரு வீடு வாங்க வேண்டுமெனற ஆசை நந்தகோபாலுக்கு வந்திருக்கிறது. கையில் கொஞ்சம் சேமிப்பு இருப்பதாகச் சொன்னார். மேற்கொண்டு என்ன செய்யலாம் என்று என்னிடம் ஆலோசனை கேட்க வந்திருக்கிறார்.

நந்தகோபால் போன்றவர்களுக்கு ஒன்றைச் செய்ய வேண்டுமென்ற ஆசை வருவதற்கே அவருக்குள் ஆயிரம் யோசனைக்குப் பின்னால் தான் என்று எனக்குத் தெரியும். அதன் சாதக பாதகங்களை அவரும் அவர் மனைவியும் தங்களுக்குள் அலசிப் பார்த்து முடிவில், 'சரி, இதில் இறங்கலாம்' என்ற முடிவிற்கு வந்த பின்னரே, அடுத்தாற்போல் என்ன செயவது என்று என்னிடம் கேட்க வந்திருக்கிறார்.

சொந்தத்தில் வீடு வாங்க வேண்டுமென்ற ஆசை--மேலும் மேலும் அதுபற்றி யோசித்து 'நம்மால் முடியும்' என்று தீர்மானிக்கின்ற நம்பிக்கை--அந்த நம்பிக்கை ஏற்படுத்தும் செயல் வடிவத்திற்கான துடிப்பு= இதுதான் முதல்படி.

"வீடு வாங்க வேண்டுமென்று நீ தீர்மானித்தவுடனேயே 50% ஜாப் ஓவர்" என்று நான் சொன்னதைக் கேட்டு நந்தகோபால் சிரித்தார்.

"என்ன சார்! வீடு வாங்கி, கிரகப்பிரவேசமே பண்ணிவிட்ட மாதிரி முடித்து விட்டீர்கள்?..இப்போத்தானே அதுபற்றி முடிவு செய்து, அடுத்து என்ன செய்வது என்று கேட்க வந்திருக்கிறேன்..."

"அந்த எண்ணம் உங்கள் மனசில் வலுப்பெற்று தன்னம்பிக்கையும், இதுபற்றி மேலும் என்ன செய்யலாம் என்று இன்னொருவரிடம் ஆலோசனை கேட்க வந்த பொழுதே, பாதி வேலை முடிந்த மாதிரி தான்" என்று சொல்லி, "இனி என் வேலை சுலபம்" என்று நந்தகோபாலுக்கு விளக்கினேன். நகர்புறத்தில் வாங்கும் பிளாட், ஊருக்கு வெளியே வாங்கும் தனிவீடு அல்லது நிலம் வாங்கிக் கட்டிக் கொள்ளும் வீடு, பொருள்கள் வாங்கிக் கொடுத்து ஒப்பந்தமுறையில் கட்டிக்கொள்ளும் வீடு, பிளாட் என்றால் எத்தனையாவது மாடி, கிரவுண்டு ப்ளோர்-உச்சி-சாதகபாதகங்கள், லிப்ட் வசதி இதையெல்லாம் சொல்லி, வள்ளுவர் கோட்டத்தில் அடுத்த மூன்று நாட்களுக்கு நடக்கவிருக்கும் 'சொந்தத்தில் வீடு' பற்றிய கண்காட்சியைப் போய்ப் பார்த்துவிட்டு விஷயங்களைச் சேகரம் பண்ணச் சொன்னதுமே நந்தகோபால் முகத்தில் உற்சாகம்.

நான் ஐந்து லட்ச ரூபாய்    அட்வான்ஸ்  பணம் கொடுத்து உதவிய மாதிரியான சந்தோஷத்தில், "தேங்க்யூ சார்!..உங்க ஆலோசனைகளுக்கு ரொம்ப ரொம்ப நன்றி, சார்!" என்று ஆயிரம் நன்றி சொல்லிப் புறப்பட்டார்.

ஒருத்தருக்கொருத்த்ர் பரிமாறிக் கொள்கின்ற சந்தோஷம் மிகமிக முக்கியமானது.

கருத்துக்களை ஒருவொருக்கொருவர் பரிமாறிக்கொள்ளும் பொழுது,அல்லது புத்தகங்களைத் தேர்ந்தெடுத்துப் படிக்கும் பொழுது புதுவிஷயங்களையும் அதே சமயத்தில் மாறுபட்ட கருத்துக்களையும் தெரிந்து கொள்கிறோம். ஒரு விஷயம் பற்றிய உண்மையான பிரச்னைகள், அவற்றை நாமே அணுகும் பொழுதுதான் புரிகிறது. சொந்த அவசியம் கருதி பிரச்னைகளைத்  தீர்க்கக்கூடிய சாத்தியகூறான வழிகளும் நமக்குப் புரிகின்றன.

நான் செய்தது, நந்தகோபால் குடும்பத்தில் ஊன்றிய விதைக்குத் தண்ணீர் ஊற்றி வெளிச்சம் கொடுத்தது தான்; இனி அவர்கள் பார்த்துக் கொள்வார்கள்.

"O.K...go ahead....good luck.." என்று பிறரை  ஆசிர்வதிப்பது எவ்வளவு பெரிய சந்துஷ்டியையும், மன உற்சாகத்தையும் அவர்களுக்கு ஏற்படுத்துகிறது  என்பது லேசில் வெளித்தெரியாத விஷயம்.

நிச்சயம் நந்தகோபால் சொந்த வீடு வாங்கும் முயற்சியில் வெற்றி பெறுவார்.  இன்னும் ஒரு வ்ருடத்தில் வீடு கட்டி முடித்து கிரகப்பிரவேத்தில் கூட, "சார், எனக்குக் கொடுத்த நம்பிக்கை தான் நான் இந்த வீடு வாங்கக் காரணம்!" என்று முகம் பூரா சந்தோஷ்த்தோடு சொல்வார் என்பதும் எனக்குத் தெரியும்.

கடற்காற்று போல, இலவசமாகக் கிடைக்கின்ற இந்த சந்தோஷங்களை அனுபவிப்பதில் தயக்கமென்ன?..


(வளரும்)


வாழ்க்கையின் ஈடுபாட்டிற்காக அழழகனான பொன்மொழிகளைத் தந்த  நண்பர்களுக்கு நன்றி.