சுஜாதா.. சுஜாதா.. சுஜாதா

'குமுதம்'  பத்திரிகையில் 'இதுவரை எதிலும் வெளிவராத சுஜாதா எழுதிய அமர்க்களத் தொடர்' என்று ஆவலைத் தூண்டும் பில்டப் கொடுத்து இந்த வாரத்திலிருந்து   சுஜாதாவின்  தொடர் ஒன்று ஆரம்பித்திருக்கிறது.

தொடரை வாசித்ததில் அந்த சாவகாச எழுத்தைப் பார்த்து சுஜாதாவின் எழுத்துப் பாணியா இது என்று ஆச்சரியம் ஏற்பட்டது.   அவரின் எழுத்து மயக்கத்தில் திளைத்த வாசக உள்ளங்களுக்குத் தான் வெளிச்சம்!..

இந்த வார அந்தத் தொடரை வைத்து சில சின்னச் சின்ன புதிர்கள்.

புதிர்--1:  நான் எழுதிப் போட்ட மூன்று கதைகள் சு.அ.ப.  போல உடனே திரும்பி வந்தன.

கேள்வி:   அது என்ன  சு.அ.ப.?..    

சு.அ.ப. போல  இன்னொன்று:

கி.போ.க.

(இதுவும் பத்திரிகை அலுவலங்களுக்கு
அனுப்பபடும் கதைகள் குறித்துத் தான்! )                    


புதிர்--2:  எஸ். ரங்கராஜனாகிய  நான் ஒரு தற்செயலாய்த் தான் சுஜாதா ஆனது போலத் தோன்றுகிறது.

கேள்வி:  மேலே கண்ட வாக்கிய அமைப்பில் ஒரு பிழை உள்ளது.  என்ன அது?..

தொடரின் இடுக்கில்  சுஜாதாவின் வாக்குமூலம் போல அவரது  அட்வைஸ் ஒன்று என்னைக் கவர்ந்தது.

அது இது:

"நான் பார்த்த வரைக்கும் என் திறமையெல்லாம்  -- திறமை என்று ஏதாவது இருந்ததென்றால்-- அவாய்டிங்  பேட் ரைட்டிங்!..  (தண்டமாய் எழுதுவதைத் தவிர்த்தல்)  என்னுடையது நல்ல எழுத்து (குட் ரைட்டிங்) என்று நான் சொல்ல மாட்டேன்.  நல்ல எழுத்துக்கு முயற்சி செய்கிறேன்.  அவ்வளவு தான்.  ஆனால் மோசமான எழுத்தைத் தவிர்க்கிறேன்.

பத்திரிகைகள் நினைத்தால் எதையும் கவிதை என்று லேபிள் குத்தி உலா விடலாம் என்பது தெரிந்த விஷயம் தான்.

எதுகை மோனை எல்லாம் கவிதையில் அநாவசியம் என்று சிலர் கருதுவது போலத் தெரிகிறது. ஆனால்  எனக்கென்னவோ -----

எதுகை மோனை 
இல்லையென்றால் 
ஏது கவிதை 
என்று தோன்றுகிறது.


இப்பொழுதெல்லாம் கவிதை
என்றால் இப்படித்தான் என்று
எழுதினாலும் என் பாணியில்
என் கவிதை ஒன்று:

ஒரு பார்வை:                                                                                        
                                                                                             
அய்யோடி!... இந்தக்  கிளிகளுக்குத் தான்
கொய்யா என்றால் எத்தனை ஆசை!
ஒரு கொத்து; ஒரு துளி கவ்வல்; நிமிர்ந்து
ஒரு பார்வை;  இப்படி அப்படி தலை திருப்பல்
அடுத்து அடுத்த கொத்தல்; கவ்வல்; தலை திருப்பல்
கெளசல்யாவுக்கு கொய்யான்னா பிடிக்காது அதனால்
கொய்யா சாப்பிடும் கிளிகளும் பிடிக்காது!
பாமினியே ஒரு சுதந்திரப் பறவை. அதனால்
பறக்கும் கிளி தான் அவளுக்குப் பிடிக்கும்;
கூண்டுக்கிளியைப்  பார்க்கவே சகிக்க மாட்டாள்.              
ரம்யாவிற்கோ கிளியைப் பிடிக்காவிடினும்  அதன்
கழுத்து வளையம் ரொம்பவும் பிடிக்கும்.
ஜெயத்திற்கோ ஓவியம் என்றால் உயிர்
கேட்டால் ஓவியக்கிளியின் ஒயில்
நிஜக்கிளிக்கு வருமா என்பாள்.
கிளியோ புலியோ எதுவோ ஒன்று;
அவரவர் ரசனையை வெளிப்படுத்த
ஏதோ ஒன்று கிடைத்து விடுகிறதே
அது தான் வேடிக்கை.


எழுத ஆரம்பித்து மூன்று தொடர்கள்  அப்படியே அரைகுறையாக நிற்பது வருத்தமாக இருக்கிறது.

1.  ஆத்மாவைத்  தேடி...

2.  இனி...

3.  அழகிய தமிழ் மொழி இது!


முதலில் சிலப்பதிகாரத்தை நாவல் வடிவில் எழுத முயன்ற 'அழகிய தமிழ் மொழி இது' தொடரை  விரைவில் தொடர்ந்து முடித்து விடுவதாக   இருக்கிறேன்.

அதற்கு அடுத்து  இனி..  தொடரை தொடர ஆரம்பிக்க வேண்டும்.

கடைசியாகத் தான் 'ஆத்மாவைத் தேடி..'   ஆனால் 'ஆத்மாவைத் தேடி..க்காகத் தான் தேடித் தேடி நூல்களைப் படித்துக் கொண்டிருக்கிறேன்.


இந்த முப்பெரும் ப்ரொஜெக்ட்டும் ஒரு பக்கம்  மனசில் அலை பாய்ந்து கொண்டிருக்க   இடையில் தான் இந்தப் பதிவு மாதிரி ஜல்லியடித்தல் எல்லாம்..

பூவனம்  தளப் பதிவுகளை சலிக்காமல் வாசித்து பின்னூட்டம் இடும் பதிவுலக நண்பர்களுக்கு என் நன்றி.



படங்கள் உதவிய நண்பர்களுக்கும் நன்றி.